Vaak wordt gesproken over het innerlijke kind. Als je echter goed invoelt in je ervaring, dan blijkt dat ene kind zich in allerlei vormen voor te kunnen doen. Is het een shapeshifter, die naar gelang de situatie van vorm verandert, of zijn er werkelijk meerdere innerlijke kinderen?

Kind zijn in een volwassen lichaam

In eerdere blogs heb ik geschreven over ervaringen die je misschien wel kent: waarin je je ineens klein voelt, of hulpeloos, niet in staat goed of doeltreffend te reageren. Je voelt je dan niet opgewassen tegen de situatie. Eigenlijk voel je jezelf niet volwassen. Omdat je in een volwassen lichaam zit heb je er niet zomaar erg in dat je je als een kind voelt en zo reageert. Je wilt dat ook helemaal niet van jezelf weten, want dat versterkt alleen maar het gevoel van kwetsbaarheid en hulpeloosheid.

Wat er in feite gebeurt is, dat je identiteit tijdelijk verschuift van je volwassen bewustzijn naar een kindbewustzijn. Als je jezelf later weer in je gewone volwassen zijn terugvindt, kan het je verbazen hoe je even daarvoor was. Dat kan verwarrend zijn: was dat dezelfde ‘ik’ van nu? Nee dus. En dat is heel normaal, alleen beseffen de meeste mensen niet dat zulke verschuivingen in hun identiteit plaatsvinden.

Eén of verschillende innerlijke kinderen?

In je ervaring kunnen innerlijke kinderen van verschillende leeftijden opduiken. Dat klinkt misschien vreemd, maar als je je voor deze mogelijkheid opent kun je verrassende ontdekkingen doen.

Voel je je wel eens rebels? Ga dan bij jezelf na hoe je jezelf dan voelt. Voel de energie, hoe die door je lijf gaat. En maak dan een schatting hoe oud je je voelt. Het kan zomaar zijn dat je uitkomt op een puber van 15, 16, 17 jaar oud. Neem dat serieus. Je identiteit is dan verschoven naar een puberbewustzijn, met alle tegendraadsheid, onredelijkheid en verwarring van dien. Soms zeggen we over een ander: “Die gedraagt zich ook als een puber.” Grote kans dat  diens identiteit dan inderdaad niet gegrond is in een volwassen bewustzijn.

Voel je je wel eens hulpeloos? Dat is een lastige emotie, maar als je daarin gaat voelen, en je schat hoe oud je je voelt, kan het zijn dat je uitkomt op 4 jaar, of 3, of 2, of nog jonger, als een baby. Dat is een leeftijd waarin je je vroeger heel hulpeloos kon voelen, domweg omdat je klein was en een heleboel nog niet kon.

Of maak je wel eens mee dat je echt niet weet wat je moet zeggen, en dat het voelt alsof je in de klas staat en het antwoord niet weet op de vraag van je juf of meester? Grote kans dat je identiteit is verschoven naar een 6 tot 12 jarig kind, met hetzelfde ongemakkelijk gevoel wat je toen hebt ervaren.

Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te geven van innerlijke kinderen waarmee je je kunt identificeren.

Beleving van de werkelijkheid door de ogen van een kind

Al deze innerlijke kinderen hebben hun eigen gevoelens, leeftijd, lichaamsbesef, emoties, manier van ervaren van de wereld, van reageren op andere mensen etc.  Die zijn allemaal samengesteld uit impressies van vroeger, die in het geheugen zijn vastgelegd. De impressies die horen bij elk afzonderlijk kind zijn ook in afzonderlijke geheugencircuits in de hersenen vastgelegd.

Als zo’n kind door iets wordt getriggerd, kan het dus zijn dat je je zomaar als dat kind gaat voelen dat je vroeger was. De persoon die jou een vraag stelt waar je geen antwoord op weet, kan zomaar de herinnering oproepen aan jouw strenge meester of juf van vroeger die jou vroeger onbegrijpelijke vragen stelde. En daar reageer je dan op dezelfde manier op als vroeger.

Of als je je door collega’s of familie in de steek gelaten voelt, kun je ineens als de hulpeloze baby gaan voelen die je vroeger was als je huilde en niemand direct kwam opdagen om je te troosten.

Alles vindt plaats in hetzelfde bewustzijn

Het is goed te beseffen dat al deze identiteiten ervaringen zijn binnen een en hetzelfde bewustzijn. Elk innerlijk kind is een specifieke vorm die je bewustzijn aanneemt. Ook als je jezelf ervaart als volwassene, is dat de vorm die je bewustzijn aanneemt. Die wisselingen in identiteit van volwassene naar een kindbewustzijn en weer terug zijn heel normaal. Als je er op gaat letten zie je het voortdurend in jezelf en in mensen om je heen gebeuren. In sommige situaties is die identiteitsverschuiving echter wel problematisch, bv. als iemand steeds vanuit een kindbewustzijn handelt en denkt, of als er meerdere innerlijke kinderen tegen elkaar in gaan. Vaak ligt daar trauma aan ten grondslag. Daar verschijnt binnenkort een speciaal blog artikel over.

Vanuit het besef dat alle verschuivingen in identiteit plaatsvinden binnen hetzelfde bewustzijn, kun je dus zeggen dat niet zozeer het innerlijke kind een shapeshifter is, maar het bewustzijn zelf dat voortdurend van vorm verandert.

©Chris Elzinga
Haarlem, 23 februari 2015

 

Meer informatie

Voice Dialogue is een van de vele methoden waarmee je met de ervaring van innerlijke kinderen in contact kunt komen. Je geeft daarbij elk kind een eigen stem.

Gestalt therapie is een therapievorm die gebruik maakt van de mogelijkheid om een dialoog aan te gaan tussen verschillende delen van hetzelfde bewustzijn.

In sommige traumatherapie wordt veel met innerlijke kinderen gewerkt. Dit gebeurt o.a. in therapieën die de nadruk leggen op ontwikkelingstrauma, zoals Bodynamics therapy.

Past Reality Integration is een therapievorm die werkt met het bewust maken van de identificaties met innerlijke kinderen en hoe die – vaak op een destructieve manier – doorwerken in het huidige bestaan. De therapie is erop gericht om de pijn die vroeger als kind niet doorleefd kon worden, alsnog te doorleven, maar nu in contact met het volwassen bewustzijn.

Uit hersenonderzoek is gebleken dat afzonderlijke identiteiten in aparte geheugencircuits in de hersenen zijn opgeslagen. Dat verklaart waarom bij wisseling in identiteit het ‘ik’-gevoel zo kan veranderen. Je bent dan ook letterlijk iemand anders.
Usatynski, Ted J., Instinctual Intelligence, The Primal Wisdom of the Nervous System and the Evolution of Human Nature, 2009, ISBN 978-0-9818167-2-2. Zie ook Ted’s website.